De lange tenen van de kern­co­a­litie

De extra raadsvergadering van afgelopen donderdag was er een die alle verbeelding te boven ging.

Een raadsvergadering georganiseerd door de fracties van GroenLinks en de PvdA met als doel zo snel mogelijk met de hele raad van gedachten te wisselen over de opvang van Afghaanse vluchtelingen. ChristenUnie, Leefbaar Alkmaar en Partij voor de Dieren zijn hiervoor benaderd om vlug op het aantal benodigde indieners van 1/5 van het totaal aantal raadsleden te komen.

Partijen die in het verleden al hadden bewezen hart te hebben voor deze zaak. In 2018 hebben wij immers de motie ‘uitzetten Afghaanse vluchtelingen’ al ingediend samen met de PvdA, GL, LA en SPA en gesteund door de CU. Hierin verzochten wij het college zich uit te spreken voor de bescherming van Afghaanse vluchtelingen in Nederland en in Alkmaar en aan te dringen bij toenmalig staatssecretaris Harbers van Justitie en Veiligheid te stoppen met de uitzettingen tot de situatie in Afghanistan veilig zou zijn.

Deze motie werd destijds finaal de grond in geboord door OPA, VVD, D66, CDA en BAS. Die partijen, ( BAS was overigens niet aanwezig bij het circus van afgelopen donderdag) die zich nu gepasseerd voelden en het nodig vonden een motie van wantrouwen, die zij overigens al op de plank klaar hadden liggen, in te dienen en te steunen om de wethouders van GL en PvdA naar huis te sturen.

Twee hardwerkende wethouders die hun werk goed gedaan hebben en los stonden van de aanvraag voor de extra vergadering van de raad. Waarom geen motie van treurnis of afkeuring ingediend om je ongenoegen te uiten, waarom naar het zwaarst mogelijke middel grijpen en de coalitie laten ontploffen? En dit alles over de ruggen van 450 vluchtelingen, voor wie nu onnodig uitstel plaatsvindt. Die nu wellicht in tentenkampen en sporthallen opgevangen moeten gaan worden terwijl er in Alkmaar een prima opvang leegstaat aan de Picassolaan, en zelfs ook nog een aan de Robonsbosweg. Politiek op zijn smalst, een dieptepunt in de Alkmaarse raad.